uyumaz

Uyumuzsa ne aceb sînesi pür-âteş olan
Nitekim subha değin şem-i şebistân uyumaz

nâz

Nedür bu handeler bu işveler bu nâz u istiğnâ

Nedür bu cilveler bu şîveler bu kâmet-i bâlâ

Zâlim

Zâlim beni söyletme derûnumda neler var

Bilmez miyim ettiklerini eyleme inkâr

kim çeker

Kılma ağyâra cefâ ne idersen bana it

Kim çeker mihnet-i sultânı gedâdan gayrı

cefa

Ne cefâlar idesin cânıma minnet bilirim

Virmez ol kâr bana zevk u safâdan gayrı

yok

Nokta dirdüm agzına olsa dehânuñdan eser

Bilüñe mû dir idüm mû incelükde anca yok

kavuşma

Vuslat umanlar duyar mı acısını fürkatün.

Tâlib-i gevher olana Bahr-i Ummân tatludur.

utangaç

Arz-ı hâl etmeğe cânâ seni tenhâ bulamam 
Seni tenhâ bulacak kendimi aslâ bulamam

bağlandım zülfine

Bağlanıp zülfinde bozdum ahdi de peymânı da
Çeşmini gördüm unuttum derdi de dermânı da

la’l-i lebün dillere düşmesin

Düşe nâdân ağzına korkum budur la’l-i lebün
Leblerün vasfında anun çün demem ey yâr şi’r

kaşının kenarındaki ben

Şöyle gird olmuş Firengistan birikmiş bir yere
Sonra gelmiş gûşe-i ebrûda hâl olmuş sana

dilber

Yok bu şehr içre senin vasf etdiğin dilber Nedîm
Bir perî-sûret görünmüş bir hâyal olmuş sana

cefa kılıcı

Tîz çekmezsen cefâ tîğin beni öldürmeğe
Öldürür âhir beni bir gün bu ihmâlin senin

Kasîde

Lâf derlerse eger işte kalem işte devât
Her sözüm isbât mümkin hendesî da‘vâ gibi

Terkîb-i bend

İç bade, sev güzel var ise aklı şuurun

Dünya var imiş, ya ki yok imiş ne umurun

cefa

Ne cefâlar idesin cânıma minnet bilirim

Virmez ol kâr bana zevk u safâdan gayrı

zarafet

Haddeden geçmiş nezâket yâl ü bâl olmuş sana
Mey süzülmüş şîşeden ruhsar-ı âl olmuş sana

vefasız

Ger derse Fuzûlî ki güzellerde vefa var
Aldanma ki şair sözü elbette yalandır

pişmanlık

Bir gün gelecek sen de perîşân olacaksın

Ey gonca bu cem'iyyeti her dem mi sanırsın

servi boylu narin sevgili

Mest-i nâzım kim büyüttü böyle bî-pervâ seni
Kim yetiştirdi bu gûnâ servden bâlâ seni

Bûydan hoş rengden pâkizedir nâzik tenin
Beslemiş koynunda gûyâ kim gül-i ra'nâ seni

Gül yanaklı güzel

Bahârı neylerüz ol gülizâr-ı gonce-femin
Gülüp açılması bin nev bahâra değmez mi